Nieuwsarchief Digitale Gemeente Borsele donderdag 9 maart 2006

Ontpoldering nog lang geen gelopen race

Het teruggeven van polders langs de Westerschelde aan de zee is nog lang geen gelopen race. Boeren in de drie geselecteerde polders in de Zak van Zuid-Beveland zijn niet van plan zonder slag of stoot te vertrekken. Ze vinden in het vooruitzicht gestelde vergoedingen en regelingen onvoldoende. Tijdens een informatiebijeenkomst in Heinkenszand kwamen gisteren ook de emoties boven. Herinnerd werd aan de watersnoodramp van 1953, toen onder meer de dijk van de Everingepolder brak. De met applaus onthaalde algemene opvatting: land opgeven voor ontpolderen schept gevaarlijke situaties.

Grondeigenaren en -gebruikers in de Zuid- en Everingepolder bij Ellewoutsdijk zetten hun hakken in de klei. Ze zijn niet van plan hun land voetstoots op te geven voor nieuwe getijdennatuur, ofwel ontpoldering. Tijdens een informatiebijeenkomst gisteravond in Heinkenszand maakten verschillende bewoners en grondgebruikers duidelijk dat boosheid en onbegrip heersen over de selectie van de polders als mogelijk ontpolderingsgebied.

Rijk en provincie kunnen het dan wel eens zijn over aanleg van zeshonderd hectare getijdennatuur in de Westerschelde - voor de belanghebbenden in de Zakpolders blijft, zo werd bij handopsteken nog eens onderstreept, het woord ontpoldering taboe.

Fruitteler R. van Hekken, met een deel van zijn sinds 1972 opgebouwde bedrijf liggend in de Zuidpolder, kreeg applaus. "Ik verwijt het Provinciale Staten en ook een beetje de gemeente Borsele. Zij gaan de geschiedenis in als de mensen die Zeeland teruggeven aan de zee."

Gevaarlijk
Want dat gebeurt er in feite, betoogde Van Hekken. "Ik heb de ramp van 1953 meegemaakt. De dijk in de Everingepolder brak door. Toen ik over ontpolderen hoorde, dacht ik: het zal toch niet waar zijn. Je schept een gevaarlijke situatie in Zeeland door de zee dichterbij te halen, want je steekt toch een dijk door. Dat zal ik nooit begrijpen en daar heb ik heel grote bezwaren tegen."

Voor Van Hekken is het moeten afstaan van zijn grond hiervoor niet met geld en steunmaatregelen goed te maken, verzekerde hij. "Geld interesseert me helemaal niet. Ik ben tegen ontpoldering tot elke prijs."

"We steken geen dijken door", bezwoer gedeputeerde M. Kramer (PvdA, natuur en water). "Het suggeert dat het water zomaar de polder in kan stromen. Dat is niet aan de orde. Er wordt een dijk verlegd, die minstens zo sterk wordt als de huidige, ook met een systeem van eerste en tweede waterkeringen." De gedeputeerde onderstreepte dat de veiligheidseis van de kans op een overstroming eenmaal in de vierduizend jaar, onverkort overeind blijft.

"Wat er ook gebeurt langs de oevers van de Westerschelde - de veiligheid moet overeind blijven", aldus Kramer. "Een bestuurder in Zeeland is geen knip voor de neus waard als hij zou spotten of experimenteren met de veiligheid."

Grimmig
Was de stemming vorige week tijdens een informatiebijeenkomst in Terneuzen (voor belanghebbenden in de eveneens geselecteerde Eendragt- en Hellegatpolder) vrij berustend, in Heinkenszand was die eerder grimmig. "U komt ons nog wel tegen", luidde de boodschap aan de vertegenwoordigers van provincie en Dienst Landelijk Gebied (DLG).

De toeslag van 10.000 euro per hectare en steun bij het vinden van nieuwe grond en bedrijfsverplaatsing, kregen weinig bijval. "Ik heb nog nooit zulke belachelijke maatregelen gezien, het slaat nergens op. Daar ga ik niet voor verhuizen", stelde N. Vermue.

En G. Minderhoud: "Waar zijn jullie mee bezig? We worden afgescheept met een fooi." Het vooraf vastleggen van een premie van 10.000 euro, noemde M. Meulenberg verkeerd. Volgens hem moet die toeslag in onderhandelingen vastgesteld worden.

Staatssteun
Kramer en P. van Kleef van DLG gaven aan dat voor grond de actuele marktwaarde wordt gehanteerd. Voor ondersteunende maatregelen (zoals een premie) moet rekening worden gehouden met opvattingen van de Europese Unie over (verkapte) staatssteun. Eigenaren van particuliere woningen kunnen geen aanspraak maken op premie en steunmaatregelen. Hun positie wordt van geval tot geval bekeken.

Nader onderzocht wordt of rekening gehouden moet worden met extra wildschade, indringing van zoute kwel en de aanwijzing van de Zak tot nationaal landschap.